Dilde sesleri göstermeye yarayan işaretlere “harf ” denir. Ses sözlü, harf yazılıdır. Ses kulağa, harf ise göze hitap eder. Dilin en küçük parçasına “ses”, yazının en küçük parçasına da “harf ” denir.Bir dilde kullanılan harflerin belli bir sıraya göre dizilmiş bütününe “alfabe ”denir.Bizim alfabemiz Latin kökenli “Türk Alfabesi”dir. 1) Ünlü harfler: A(a)-E(e)-I(ı)-İ(i)-O(o)-Ö(ö)-U(u)-Ü(ü)-(8 tane) 2) İnce ünlü harfler: E(e)-İ(i)-Ö(ö)-Ü(ü)- (4 tane) 3) Kalın ünlü harfler: A(a)-I(ı)-O(o)-U(u)- (4 tane) 4) Ünsüz harfler: B(b)-C(c)-Ç(ç)-D(d)-F(f)-G(g)-Ğ(ğ)-H(h)-J(j)-K(k)-L(l)-M(m)-N(n)-P(p)-R(r)-S(s)-Ş(ş)-T(t)- V(v)-Y(y)-Z(z)-( 21 tane) Ağzımızdan bir solukta çıkarılan ses veya ses birliğine “hece” denir. Dilimizde kullandığımız kelimelerin bazıları tek, bazıları ise çok hecelidir. Türk kelimesi ağzımızın bir hareketiyle söylendiği için tek hecelidir.Cum-hu-ri-yet kelimesi ise ağzımızın dört hareketiyle söylendiği için dört hecelidir.